K´s Choise everything for free
Door: Mauro Polo
Blijf op de hoogte en volg Mauricio
15 Februari 2010 | Bolivia, Bermejo
Hoe ik opzoek ging naar druiven en in de perzikken terecht kwam!
Omdat waarbenjij.nu niet werkt in deze uithoek van bolivia zal ik jullie op deze mailmanier maar even op de hoogte houden omdat ik voor het eerst sinds tijden langer dan 5 dagen niet op internet was.
Ik ben met mijn wijnkaart van de wijnroute van Tarija naar een punt in de stad gelopen waar voor 75 cent bussen de wijnstreek in zouden gaan. Daar aangekomen waren het geen bussen maar taxi´s vooor 50 cent die mij in Conception dropte. Het centrum van de wijnstreek alwaar karren af en aan reden vol met druiven. Ik ga opzoek en vind een wijnboer die meer toeristisch is aangelegt dan economisch omdat hij mij eerst een glas geeft en daarna een schaar. Hij denkt dat ik wijn wil proeven en wil kijken hoe het is om eens een druif te knippen. De beste man weet natuurlijk niet van mijn jaren ervaring en al snel komen we erachter dat het een misverstand in maar hij wijst mij de goede richting op. Meer zuidwaarts wordt volo geknipt en ik loop zuidwaarts. Na zo´n 20 km en 5 wijnboeren verder ben ik nogsteeds niets wijzer of rijker behalfe 6 glazen gratis wijn. Ik zie een bord met zona toeristica en loop voor de 7e keer 600m naar beneden en kom op een evangelische natuurcamping waar het rustig is en alleen een man hout hakt. Omdat ik mijn eigen hout al had gesprokkelt omdat ik ervan uitging dat het een wildkampeernacht zou worden kan ik gratis overnachten in mijn tent. Ik krijg ooknog een glas sprite en al snel blijkt dat de beste man niet in zijn casa, huis op het land, slaapt maar het terrein verlaat. Ik stook een vuurtje en warm wat noodles op en geniet van de stilte. Het kan dus toch, tot nu toe te veel vervoer en jonge lui die me tot laat uit mijn slaap hielden maar hier slaap ik als een roos. De volgende dag snel mijn biezen gepakt en voor dat het heel warm werd verder trekken de wijnstreek door. Weer wat misverstanden en verhoopte pogingen verder kom ik in de buurt van Junta, een dorpje wat volgens de wijnkaart een hostal heeft. Onderweg kom ik 2 proffesoren tegen van de juist gepasseerde universiteit die mij een slaapplaats aanbieden. De universitad blijkt een verlaten gebouw te zijn zonder studente(s) en al snel na te veel aandringen besluit ik te gaan maar niet voordat een hond in de rondte hapt en mij een schaafwondje bezorgt, begin er wel een beetje bang voor te worden, kuthonden, als ze niet gevoedt worden ze aggressief. Ik krijg voor de schrik ongeveer 10 kilo perzikjes mee en kom dus op 110 kilo. In het volgende kleine dorpje voor Junta kan ik er 2 kilo kwijt voor 2 broodjes, een banaan en wat fris en loop weer wat lichter verder en loop Junta binnen, een verlaten oord vlak voor een kapot geslagen brug dus doodlopent maar weer regent het enorm en kan schuilen. Waar ik schuil wordt net ritueel een geit geslacht en in houdt het net binnen. 2km verder beland ik in het echte Junta in een kioskje voor de dagelijkse dingetjes. Door mijn komst is het snel een drukte van jewelste en de man draait een omzet van een week. Een van de bezoekers weet mij te vertellen dat nederland kampieoen melk maken is en ook de bloemen zijn hem bekent, het is al snel vertrouwd. Nadat iedereen vertrokken is wordt er onverwachts uit een stapel ijzer een bed getrokken en een matras van wolle dekens geformd. Ik zeg de man dat het beter is dan the hillton hoewel ik daar nognooit binnen ben geweest. Ik slaap als een roos en trek de volgende dag verder na een suikerbroodontbeit met thee 3 km terug naar de brug over de verwoestende rivier en na 6 uur kom ik in chauclaya waar het een rustige bedoeling is. Met 2 liften kom ik in padcaya waar ik begin te twijvelen, noordwaart terug naar tarija of meer zuidwaarts naar beremijo. Zuidwaarts wordt het en slaap even buiten padcaya in mijn tentje en warm weer noodles op op een vuurtje om alcohol voor de brander te besparen. Een enorme meloen hangt daar in een boom, foto volgt later, en na het eten slaap ik rustig in. De volgende dag na 6 km weer een lift van 20km en kom tegen de avond in La Mamora waar wee volgens de kaart wel geen hostal is. Ik raap wat hout en creeer een plekje met en vuurtje. Ik pak weer snel in de volgende morgen omdat ik stiekem op eigen terrein sta en vervolg mijn pad naar Bermejo om daar argentinie in te trekken opweg naar buenos aires. Ik krijg een lift van weekendtoeristen uit padcaya en onderweg eten we pescado, vis voor mij voor free, niks, met mais en wijn en kom tegen 5en in bermejo waar je niet xzo een twee drie argentinie in loopt. 2 rivieren blokkeren de doorgang en voor 1 peso argentina kan je over, die heb ik nog niet besluit een hostal te nemen en de volgende dag fris verder te kijken, morgen dus maar na de gratis perzikken van 3 dagen geleden en al het eten, vandaag 2 sinasappels en brood en alles eromheen lijkt alles wel for free!
mauro in Bermejo
Omdat waarbenjij.nu niet werkt in deze uithoek van bolivia zal ik jullie op deze mailmanier maar even op de hoogte houden omdat ik voor het eerst sinds tijden langer dan 5 dagen niet op internet was.
Ik ben met mijn wijnkaart van de wijnroute van Tarija naar een punt in de stad gelopen waar voor 75 cent bussen de wijnstreek in zouden gaan. Daar aangekomen waren het geen bussen maar taxi´s vooor 50 cent die mij in Conception dropte. Het centrum van de wijnstreek alwaar karren af en aan reden vol met druiven. Ik ga opzoek en vind een wijnboer die meer toeristisch is aangelegt dan economisch omdat hij mij eerst een glas geeft en daarna een schaar. Hij denkt dat ik wijn wil proeven en wil kijken hoe het is om eens een druif te knippen. De beste man weet natuurlijk niet van mijn jaren ervaring en al snel komen we erachter dat het een misverstand in maar hij wijst mij de goede richting op. Meer zuidwaarts wordt volo geknipt en ik loop zuidwaarts. Na zo´n 20 km en 5 wijnboeren verder ben ik nogsteeds niets wijzer of rijker behalfe 6 glazen gratis wijn. Ik zie een bord met zona toeristica en loop voor de 7e keer 600m naar beneden en kom op een evangelische natuurcamping waar het rustig is en alleen een man hout hakt. Omdat ik mijn eigen hout al had gesprokkelt omdat ik ervan uitging dat het een wildkampeernacht zou worden kan ik gratis overnachten in mijn tent. Ik krijg ooknog een glas sprite en al snel blijkt dat de beste man niet in zijn casa, huis op het land, slaapt maar het terrein verlaat. Ik stook een vuurtje en warm wat noodles op en geniet van de stilte. Het kan dus toch, tot nu toe te veel vervoer en jonge lui die me tot laat uit mijn slaap hielden maar hier slaap ik als een roos. De volgende dag snel mijn biezen gepakt en voor dat het heel warm werd verder trekken de wijnstreek door. Weer wat misverstanden en verhoopte pogingen verder kom ik in de buurt van Junta, een dorpje wat volgens de wijnkaart een hostal heeft. Onderweg kom ik 2 proffesoren tegen van de juist gepasseerde universiteit die mij een slaapplaats aanbieden. De universitad blijkt een verlaten gebouw te zijn zonder studente(s) en al snel na te veel aandringen besluit ik te gaan maar niet voordat een hond in de rondte hapt en mij een schaafwondje bezorgt, begin er wel een beetje bang voor te worden, kuthonden, als ze niet gevoedt worden ze aggressief. Ik krijg voor de schrik ongeveer 10 kilo perzikjes mee en kom dus op 110 kilo. In het volgende kleine dorpje voor Junta kan ik er 2 kilo kwijt voor 2 broodjes, een banaan en wat fris en loop weer wat lichter verder en loop Junta binnen, een verlaten oord vlak voor een kapot geslagen brug dus doodlopent maar weer regent het enorm en kan schuilen. Waar ik schuil wordt net ritueel een geit geslacht en in houdt het net binnen. 2km verder beland ik in het echte Junta in een kioskje voor de dagelijkse dingetjes. Door mijn komst is het snel een drukte van jewelste en de man draait een omzet van een week. Een van de bezoekers weet mij te vertellen dat nederland kampieoen melk maken is en ook de bloemen zijn hem bekent, het is al snel vertrouwd. Nadat iedereen vertrokken is wordt er onverwachts uit een stapel ijzer een bed getrokken en een matras van wolle dekens geformd. Ik zeg de man dat het beter is dan the hillton hoewel ik daar nognooit binnen ben geweest. Ik slaap als een roos en trek de volgende dag verder na een suikerbroodontbeit met thee 3 km terug naar de brug over de verwoestende rivier en na 6 uur kom ik in chauclaya waar het een rustige bedoeling is. Met 2 liften kom ik in padcaya waar ik begin te twijvelen, noordwaart terug naar tarija of meer zuidwaarts naar beremijo. Zuidwaarts wordt het en slaap even buiten padcaya in mijn tentje en warm weer noodles op op een vuurtje om alcohol voor de brander te besparen. Een enorme meloen hangt daar in een boom, foto volgt later, en na het eten slaap ik rustig in. De volgende dag na 6 km weer een lift van 20km en kom tegen de avond in La Mamora waar wee volgens de kaart wel geen hostal is. Ik raap wat hout en creeer een plekje met en vuurtje. Ik pak weer snel in de volgende morgen omdat ik stiekem op eigen terrein sta en vervolg mijn pad naar Bermejo om daar argentinie in te trekken opweg naar buenos aires. Ik krijg een lift van weekendtoeristen uit padcaya en onderweg eten we pescado, vis voor mij voor free, niks, met mais en wijn en kom tegen 5en in bermejo waar je niet xzo een twee drie argentinie in loopt. 2 rivieren blokkeren de doorgang en voor 1 peso argentina kan je over, die heb ik nog niet besluit een hostal te nemen en de volgende dag fris verder te kijken, morgen dus maar na de gratis perzikken van 3 dagen geleden en al het eten, vandaag 2 sinasappels en brood en alles eromheen lijkt alles wel for free!
mauro in Bermejo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
