Queen Another one bites the dust

Na een verwarrende aankomst in Bermejo besluit ik om een nacht te blijven omdat je alleen per boot over kan varen naar argentinie en alleen met argentijnse pesos zou kunnen betalen, ik wissel dus wat in het dorpje en kijk nog wat rond in de laatste uren van 34 dagen Bolivia, van La Paz tot de Copacabana en Uyuni tot de jungle van santa cruz schieten in gedachten voorbij. Omdat ik weer met mijn gedachten in de 7e hemel ben zie ik een stoepje niet en breek voor de 7e keer zowat mijn nek. Mijn grote rechter teen ligt open en dat zou nog veel betekenen voor de volgende dagen. Want na 4 dagen lopen en liften en het stof van andere happen zit de moed me wel een tot in mijn tenen, denkende aan al die kilometers die nog voor en achter me liggen en de hectiek die nog komt. Ik slaap die nacht slecht en niet voor niets, 4 euro met airco, lees ventilator! Muggen staan in de rij om toe te happen en het gutst al mijn porien uit, het is goed warm in Bermejo waar men zegt het wereld record warmste graden ooit te hebben gemeten, 51grC. Dat trek ik nog wel eens na maar de volgende dag de rivier over voor zon´s opgang, denk ik lekker vroeg een lange dag voor de boeg met wie weet wat komen gaat. Veel dus want aan de overkant kan ik weer terug omdat ik 2 km terug naar Terija een Boliviaanse stempel had moeten halen en daar de brug over had gekunt. Voor niets niets hoeven wisselen en extra pinnen maar beter slecht geinformeerd opreis dat goed voorbereid thuis, hoewel de goed voorbereidene meestal niet thuis blijven. Dus weer 1 peso argentinie voor de terugovertocht en lopen ondertussen in de zon en stof want taxis rijden af en aan met verkeerd geinformeerde toeristen. De douane ben ik zo voorbij en dan een enorme brug over met in het midden de grens. Voor het eerst sinds Bogota gaat de tas door de scan en nog 2 km verder krijg ik mijn argentijnse stempel, voor 3 maanden. Ik pak de bus naar Oran, wat bidden is in het spaans en loop vanaf daar tot ver na zon´s ondergang, zet in het donker de tent op en krijg een voet te zien, open en bebloed. Wat alcohol erop voor de brander en maar rustig houden. Vanochtend nogsteeds helse pijnen en na het inpakken krijg ik een lift op de motor,30km naar een bus naar Salta waar ik nu zit te genezen en genieten van de eerste echt mooie zuid amerikaanse mensen, ik snap prins alex wel.