Supertramp Take the long way home

Ja vrienden,

Aaan alles komt een eind zo ook aan mijn avondtuur, uren in de avond en de hele avond turen door de bergen van de andes en bij zonsondergangen aan de oceano pacifico maar zeker niet te vergeten de inca zee, lago titicaca en de zoute zilte zee zonder water bij en rond salar de uyuny bolivia. wat hebben we getuurd maar momenteel tuur ik door oogspleetjes van vermoeidheid. Na machu picchu ben ik niet meer gewekt door mensen, enkelt door vogels, beestjes in mijn slaapzak en regen en zonneschijn. De laatste 2 ochtenden was het duitse rock in een colombiaans apartement bij alexander urban, een wiskundig leraar die hier op een duitse school les geeft. Hij gaat er om 05'30 uit en verlaat de flat om 06'45 en om 06'15 gaat de muziek aan. De hele dag de straat op en gister 25km naar het centrum terug gelopen om mijn laatste in het hostal laten hangen handoek op te halen. je moet toch wat. Het was een fijne wandeling maar terug toch maar de transmilenium gepakt, 150 rode bussen die van noord naar zuid en oost naar west door de stad denderen, echt hard ala trein tram. voor 1600 pesos kan je waar je wil instappen en als je wil de hele dag binnen de poortjes blijven, idee voor zondag met mijn bagage naar het vliegveld. Na 7 maanden bijna onafgebroken ben ik wel reizen begint maandag de lange reis terug met 2 keer 12 uur en meer wachten maar het is het wachten waard. want ik weet wat me te wachten staat.