Blur coffe and t.v.

We verlangen er allemaal volgens mij wel eens naar, een lekker kopje D.E. of K&G met een zak kroky, smiths of lays voor de buis matthijs van nieuwkerken. Dat moment had ik eergister. Het was een mooie dag in sucre, de oude hoofdstad van Bolivia. De bus zou om 19.00 uur vertrekken richting Cochabamba maar om 19.30 waren er nogsteeds 2 toeristen zoek. 35 minuten te laat dan eindelijk het station verlaten in een oude bus. Nog voor vertrek even mail gechekt en tot de ontdekking gekomen dat er de dag ervoor een bus op hetzelfde traject was verongelukt. Een kruisje is zo geslagen. Maar of het helpt tegen busgeweld. Na 2 uur hobbels en kuilen stopt de bus in een klein dorpje ergens in de jungle om de buschauffeur te voeden. Als ik even denk te gaan zitten word ik meteen besprongen door junglevlooien en andere bijtgrage beestjes. Snel een nicotinestaaf doorheisen en snel weer de bus in waar inmiddels ook het een en ander aan de hand is. Er zitten meer mensen in de bus dan er stoelen zijn dus ook het gangpad is bedekt met mensen. Mijn plek is nog vrij en na wat geklim zit ik weer. Bij het inschijven vroeg de dame aan mij waar ik wilde zitten en adviseerde mij een plek naar een blanke vrouw, toerist volgens haar en ongeveer mijn leeftijd maar bij aankomst blijkt de dame haar oma op de bus te zetten die net als de rest na de eerste stop een zak gedroogt voedsel opetrekt waarna de hele bus stinkt. Het geluk wil dat er mensen in de middle of knowwhere uitstappen en al gauw is er weer beenruimte en als ik rond 1 uur bijna slaap begeeft de maag van een meisje voor me het, die opgekropt bij moeder op schoot zat en druipt alles overal, met de daarbij komende lucht. Ik trek mijn kleine rugzak van de grond op mijn knieen zodat die vochtvrij blijft en daardoor zijn mijn bene de eerste lichaamsdelen die slapen. De rest volgt door de overwinnende vermoeidheid maar niet voor lang want om 0630 zijn we in Cochabamba waar het een drukte is van jewelste! Nieuwszenders en pers zijn terplaaste omdat er nog een bus van de weg is geraakt. Santa Cruz is onbereikbaar en soms denk ik weleens Was ik maar thuis gebleven! Eeen leuk boek over reisverhalen waar ik nu een aardig steentje aan kan bijdragen! Ik vond een hostal zogenaamd zonder warm water maar als ik na 3 douches de 4e chek komt er gewoon warm water uit en na een douche sinds 4 dagen waar het genieten is en met de ruimte voor een voetbalelftal doe ik een dutje en duik daarna de stad in de berg op naar het hoogste beeld van Jezus in Bolivia, foto{s volgen. Na een paar dagen kip en patat en of pizza is het wel weer tijd voor chinees, ik loop ondertussen al drie weken achter dus zo weer en na 3 uur zoeken vind ik er een, heerlijke noodles met zoet zure kip voor 1,3 euro. Das geen geld maar wel lekker! Na het eten stuit ik op een oude bioscoop waar Avatar draait, een vet brute film, ben normaal niet zo van de pratende bomen en vliegende draken maar deze is echt een aanrader. Kwam dus alles toch nog goed na een hele langen dag maar ben blij dat er thuis hutspot met koffie wacht.